مفهوم GDPR چیست

GDPR چه حقوقی را برای بازدیدکنندگان وب سایت نسبت به داده های شخصی آنها فراهم می کند؟ در مورد داده های شخصی ، هشت حقوق فردی توسط GDPR اعطا شده است.

این حقوق عبارتند از:

    حق اطلاعات
    به بازدید کنندگان وب سایت این حق را می دهد که از وب سایت ها بخواهند تا آنها را در مورد اطلاعات پردازش شده و نحوه ذخیره و مدیریت آنها به همراه دلیل نیاز سایت به اطلاعات به آنها اطلاع دهد.

    حق دسترسی
    به کاربران وب سایت اجازه می دهد نسخه ای از کلیه اطلاعات شخصی خود را که ارائه داده اند و هرگونه اطلاعات شخصی اضافی به همراه منبع آن اطلاعات را مطالبه کنند. علاوه بر این ، وب سایت ها باید بازدید کنندگان را در مورد نحوه استفاده از داده های شخصی آنها برای تصمیم گیری خودکار و ایجاد پروفایل توسط سایت آگاه کنند.

    حق تصحیح
    افراد را قادر می سازد داده های شخصی را که به نظر آنها نادرست است اصلاح کنند. دارندگان وب سایت باید بدون تأخیر بی دلیل ، به موقع در داده های کاربر تغییراتی ایجاد کنند.

    حق پاک کردن
    به افراد اجازه می دهد با برداشتن رضایت ، اطلاعات شخصی خود را از وب سایت حذف کنند. با این حال ، این حق مطلق نیست و موارد خاصی وجود دارد که ممکن است سایتی اختیار حفظ داده ها را داشته باشد.

    حق محدودیت پردازش
    این امکان را به کاربران یک وب سایت می دهد که وقتی کاربر معتقد است داده ها نادرست هستند یا اینکه کسب و کار در حال پردازش نادرست یا غیرقانونی داده ها است ، پردازش داده های شخصی را موقتاً متوقف می کند. اگر وب سایتی قصد دارد در آینده پردازش این داده ها را از سر بگیرد ، باید این موضوع را به کاربر اطلاع دهد.

    حق قابلیت انتقال داده
    بازدیدکنندگان وب سایت را به درخواست انتقال اطلاعات شخصی خود به شخص ثالث در یک قالب معمول در دسترس می اندازد. این حق محدود به سایتهایی است که پردازش خودکار داده را اجرا می کنند و دارای رضایت صریح یا تعهدات قراردادی با شخص متقاضی انتقال هستند.

    حق رد کردن: به این معنی است که اگر از کاربر بخواهد چنین کاری را انجام دهد ، هر وب سایتی که اطلاعات شخصی بازدید کنندگان خود را پردازش می کند باید متوقف شود. تنها استثنا if این است که اگر یک وب سایت بتواند ثابت کند که دارای دلایل قانونی لازم برای ادامه کار است.

    حق جلوگیری از تصمیم گیری خودکار: برای تصمیم گیری بر اساس داده های شخصی که ممکن است عواقب قانونی برای بازدید کننده سایت داشته باشد ، به ورودی انسان نیاز دارد. با این حال ، استثنائاتی در این حق وجود دارد ، از جمله در مواردی که برای وارد کردن یا اجرای قراردادها ، دریافت رضایت صریح از کاربر یا اینکه سایت مجوز خاصی برای این کار دارد ، لازم است.

GDPR چگونه بر مشاغل مستقر در ایالات متحده تأثیر می گذارد؟

یکی از مهمترین موضوعات GDPR و علت بسیاری از سردرگمی ها و ناامیدی ها ، به ویژه در ایالات متحده ، دامنه فراسرزمینی آن است.

اما این واقعیت است.

دستورالعمل های GDPR می توانند هر وب سایتی را بدون در نظر گرفتن محل استقرار آن تحت تأثیر قرار دهند.

هر سایتی که کالاها یا خدماتی را به مشتریان در اتحادیه اروپا یا EEA ارائه دهد ، حتی اگر معامله تجاری انجام نشود ، یا شرکتی که کاربران اینترنت را در اتحادیه اروپا یا EEA ردیابی می کند مشمول GDPR است.

این تعریف گسترده از "انجام تجارت" به این معنی است که حتی اگر وب سایتی به صراحت تبلیغات یا تبلیغات فروش اروپا را انجام ندهد ، از هر مشتری که از اروپا سفارش می دهد ، محافظت می شود.

و این نکته قابل تأمل است.

این آیین نامه فقط از کسانی که از داخل اتحادیه اروپا یا EEA به وب سایت ها دسترسی پیدا می کنند از حریم خصوصی محافظت می کند.

احتمالاً می توانید تصور کنید که از منظر کسب و کار ، به خصوص اگر از بازاریابی مبتنی بر داده بسیار کارآمد استفاده شود ، چند خطر وجود دارد.

و اگرچه GDPR به وضوح بیان می کند که تمام شرکت هایی که در اروپا با کاربران تجارت می کنند باید از این مقررات پیروی کنند ، اما بسیاری تعجب می کنند که چگونه اتحادیه اروپا جریمه های شرکت های مستقر در ایالات متحده را اعمال می کند

پاسخ این است که، بستگی دارد.

مشاغل دارای حضور فیزیکی در اتحادیه اروپا یا EEA مانند سایر مشاغل مستقر در اتحادیه اروپا با دادخواهی روبرو می شوند.

اما وقتی شرکت ها واقعاً در اروپا نیستند ، اوضاع تندتر می شود.

حتی با تولید GDPR با الزام مشاغل غیر اتحادیه اروپا یا EEA برای تعیین نماینده در مرزهای قانونی خود ، این مسئله به وضوح انجام می شود.

اجرای جریمه های نقدی علیه مشاغل مستقر در آمریکا که نه حضور فیزیکی دارند و نه نماینده ای در آمریکا ، به دادگاه های ایالات متحده بستگی دارد که کارهای ناپاک را انجام دهند.